Çocuklarımız; dünyaya ayak bastıklarında ebeveynleriyle bir bağ kurarlar. Bu bağ onlar için hayatları boyunca izi sürecek niteliktedir. Hem beden gelişimlerinde hem ruh hem de zihin gelişimlerinde bu bağın etkisi kaçınılmaz bir şekilde görünmektedir. Çocukların hem kalplerine hem de akıllarına dokunabilmek için onların bizlere yönelttikleri soruları ciddiye almamızı ve bir yetişkin gibi bu soruları önemsememiz gerekiyor. Çocuk, hayatı bu sorular eşliğinde tanıyacak, verilen cevaplar üzerinden de tanımaya çalıştığı hayatı inşa edecek.
Özellikle sık sık soru sorma, konuşma becerilerinin daha da geliştiği 3 yaş ile başlamaktadır. Sıklıkla “Neden?” sorusu ile ebeveynler karşı karşıya kalırlar. Bitmeyen bu “Neden” soruları zaman zaman ebeveynler için yorucu ve sıkıcı bir hâl alabiliyor.
Çocukların sordukları sorular bizleri bazen şaşırtabilir, utandırabilir bizlere saçma ya da gülünç gelebilir. Ama onlar için bu durum bundan çok ötededir. Verdiğimiz cevaplar onların kaygılarını ve endişelerini giderebilir, onları sakinleştirebilir. Onların dünyasında ‘soru’ bizim dünyamızdan daha çok kapsamlı olduğundan ebeveyn olarak sıkılmadan, onları ciddiye alarak, onlarla göz teması kurarak, sorularına cevap vermeliyiz. Çocuğumuz ne sormuş olursa olsun, neyi öğrenmek istediğini doğru tespit etmeli, onu anladığımızı gerek kelâmlarla gerek jest ve mimiklerimizle belli etmeli ve cevaplarımızı onun yaşına/gelişimine uygun düşecek şekilde, kısa ve öz bir şekilde açıklamalıyız.
Çocukların ufku o kadar geniştir ki, soruları tahmin ettiğimizden daha fazla anlamlıdır. Bazen ebeveyn olarak ne cevap vereceğimizi bilemiyor olabiliriz. Yahut bi zatihi sorunun cevabını bilemiyor olabiliriz. Bu noktada hiç lafı eğip bükmeden ‘ yavrucum, bu sorunun cevabını ben de bilmiyorum. İstersen beraber araştırıp öğrenebiliriz.’ diyebilmeliyiz. Ebeveyn de olsak, her şeyi bilmek gibi bir durumumuz söz konusu değildir.
Onların sorularına cevap verirken onlara ‘Sen ne düşünüyorsun, Sence neden olabilir? ‘ gibi sorular yönelterek de onları düşünmeye teşvik edebiliriz.
Sorgulayan, merak eden, hayatından zevk alan çocuklar yetiştirmek istiyorsak çocuklarımızın sorularını ciddiye almalı, onları sormaya ve düşünmeye özendirmeliyiz.
‘Çocuklar geliştikçe, beyinleri de ebeveynlerinin ‘’aynası’’ halini alır. Diğer bir deyişle, ebeveynin kendi gelişmesi ve olgunlaşması veya bunlardan yoksun olması, çocuğunun da beynini etkiler.’ Bizler ebeveynler olarak evlatlarımızın her gelişim evresinde onların daha sağlıklı olması adına önce kendimizi eğitmeli ve geliştirmeliyiz. Özellikle 0-6 yaş aralığında kopyala-yapıştır döneminde olan çocuklar için ebeveynlerin tutum ve davranışları çocukların karakterlerinin oluşmasının büyük bir bölümünü inşa edeceklerdir. Burada bizlere büyük bir ödev düşmektedir. Her fırsatta öğrenmek, idrak etmek ve hayatımıza nüfuz etmek için güzellikleri kovalamalı ve hayatımıza entegre etmeliyiz.
‘Çocuğunuz, tıpkı bir çiçek gibi, sevginizle büyür. Ona sevgi suyu verildiğinde çocuğunuz açacak ve dünyayı güzelliğiyle dolduracaktır. Bu sevgi olmadan, çocuğunuz su için yalvaran vahşi bir çiçeğe dönüşür.’
Yazar
Neriman Seçkin
Kaynakça
Bütün Beyinli Çocuk, Danıel J. Sıegel, Tına Payne Bryson, Diyojen Yayınları
Çocuklar İçin Beş Sevgi Dili, Gary Chapman, Ross Campbell, Koridor Yayınları
Yazarın Diğer Yazılarına Bakabilirsiniz
[…] Çocukların Soru Yağmuruna Karşı Ebeveyn Tutumları […]